|
|
|
|
|
A1-0543 MEDAL Z OKAZJI WYSTAWIENIA PUŁKU WOJSKA - MDCCLXXXVI (1786) (numer gda000005040)
|
|
|
|
|
|
|
Medal z okazji wystawienia własnym sumptem
pułku wojska dla Rzeczypospolitej
MDCCLXXXVI (1786).
Popiersie Stanisława Potockiego w mundurze z orderem zwrócone w prawo.
Na ramieniu sygnatura: I.P.H.F / napis w szesnastu wierszach.
Medalier:
Jan Filip Holzhauser ( 1741 - 1792 )
w latach 1764 - 1792 medalier Mennicy Warszawskiej.
H.Czapski 3994 R1.
Stan: 3+.
Piękna czekoladowa patyna, na rewersie trochę nierówna,
z ciemniejszymi wtrąceniami. Typowy dla tych medali nierówny rant u dołu na awersie. Bez uszkodzeń.
Piękna prezencja.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Ta strona służy wyłącznie prezentacji i nie zawiera oferty handlowej.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
informacje o tym archiwum
Powiększenie - Click picture to enlarge
Brąz ( AE )
Średnica: 54 mm
Waga: 65,90 g
|
MEDALE POLSKIE i z POLSKĄ ZWIĄZANE
STANISŁAW SZCZĘSNY POTOCKI
Stanisław Szczęsny Potocki ( 1753 - 1805 ). W latach 1784 - 1792 generał wojsk polskich.
W latach 1782 - 1789 wojewoda ruski. W latach 1784 - 1788
mistrz loży Wielkiego Wschodu Polski. Przeciwnik reform Sejmu Wielkiego. Wyemigrował w 1789. Obok Branickiego
i Rzewuskiego główna postać konfederacji targowickiej. W 1794 zaocznie skazany na karę śmierci. Od 1797
generał rosyjski.
Medal z okazji wystawienia własnym sumptem
pułku wojska dla Rzeczypospolitej
MDCCLXXXVI ( 1786 )
Awers:
Popiersie Stanisława Potockiego w mundurze z orderem zwrócone w prawo.
Na ramieniu sygnatura: I.P.H.F.
Rewers:
Napis w szesnastu wierszach:
STANISL:FELICI / POTOCKI / PALATINO RUSSIÆ / QUOD /
IN COMITIIS GRODNENSIBUS, / MDCCLXXXIV, /
REIPUBL:COPIAS COMPARANDO / ET TUENDO SUIS SUMPTIBUS /
MILITAE, AUCTURUM SE ULTRO / OBTULERIT, /
CONSCRIPTA NUPER / POTOCCIANA LEGIO, / CIVI OPTIMO /
AUCTORE TRIBUNOQUE SUO / D.D.D. / MDCCLXXXVI
Medalier:
Jan Filip Holzhauser ( 1741 - 1792 )
w latach 1764 - 1792 medalier Mennicy Warszawskiej
Literatura: H.Czapski 3994 R1
Stan: 3+
Piękna czekoladowa patyna, na rewersie trochę nierówna,
z ciemniejszymi wtrąceniami. Typowy dla tych medali nierówny rant u dołu na awersie. Bez uszkodzeń.
Piękna prezencja.
Piękny, duży i dość rzadki medal głównego polskiego medaliera epoki stanisławowskiej,
a także ciekawa pamiątka historyczna. Stosunkowo wysoka ocena rzadkości w katalogu Czapskiego.
R
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|